Vanuit het bestuur

Beste leden,

Dit is de laatste verenigingsnieuws van mijn hand. Tijdens de ALV heb ik (letterlijk) het stokje (in de vorm van een hamer) overgedragen aan David Baden. Effectief was hij al langere tijd de voorman, nu definitief. De goede persoon op de goede plek op het goede moment.

Na een periode als voorzitter vind ik dat ik even mag reflecteren op de afgelopen jaren. En wat voor mij onmiddellijk omhoog komt als thema is de professionalisering van de vereniging en het bestuur. Dit is misschien voor jullie als leden niet altijd zichtbaar, maar er is een hoop veranderd de afgelopen jaren. Van penningmeesterschap met bonnetjes in een schoenendoos naar een uitgebreide balans met professionele ondersteuning door Cantrijn; en van vergaderen waar maar een plekje was naar een eigen vaste ruimte in de Domus Medica, tussen en bij de andere vakverenigingen. Dat laatste is erg belangrijk; niet alleen de FMS zetelt in de Domus, maar ook andere belangrijke partners als de KNMG, LAD, NHG, en de redactie van Medisch Contact. Even binnenlopen bij de buren voor overleg maakt alles een stuk makkelijker. Juist ook in deze periode waarin gewerkt wordt aan de erkenningsaanvraag is het van belang makkelijk contact te kunnen maken met de relevante partners.

Ook het bestuur zelf heeft aan de weg getimmerd. In de loop van de jaren is het aantal portefeuilles uitgebreid, met als meest recente toevoeging de portefeuille Beroepsbelangen, die nu ook alweer enkele jaren bestaat. Ook de invulling van de portefeuilles door SEH-artsen in plaats van aios (behoudens natuurlijk de portefeuille AIOS) heeft meerwaarde. Niet omdat aios tekort schieten in enthousiasme, bevlogenheid of inzet, maar er zijn veel bestuurlijke zaken die het kader van een staflid met organisatiesensitiviteit behoeven waar een aios zich nog niet in beweegt. Het is dan ook de bedoeling deze invulling van de bestuursfuncties vast te houden.

De professionalisering van de vereniging is gelijk opgegaan met de professionalisering van ons vak. Zoals de schoenendoos met bonnen werd vervangen door de professionele balans, zijn we van kleine vakgroepen en plaatsen waar slechts een individuele SEH-arts werkte doorgegroeid naar veelal grotere vakgroepen, zitting hebbende in MSB’s en inmiddels is er op meerdere plekken ook deelname aan stafbesturen. Het hoofd van een SEH is nu bijna standaard een SEH-arts. Langzaamaan worden SEH-artsen onmisbaar onderdeel van de ziekenhuizen, niet alleen medisch inhoudelijk (uiteindelijk het belangrijkste!), maar juist ook bestuurlijk om zo onze positie te verankeren.

Ik ben nieuwsgierig hoe we over tien jaar terugkijken op de Covid-pandemie en wat die voor ons vak heeft betekend, zowel in Nederland als daarbuiten. In Nederland zal voor een aantal ziekenhuizen gelden dat ons vak nog beter is ingebed in de organisatie, en vakgroepen bij uitstek de kans hebben gekregen hun meerwaarde te laten zien. Wereldwijd zijn er landen waar pijnlijk zichtbaar is geworden hoe groot het tekort in organisatie van de acute zorg is, en hoeveel werk er nog verzet moet worden. Je kunt alleen maar hopen dat de pandemie de weg een beetje voor hen heeft vrijgemaakt.

Voor degenen die niet op vakantie gaan ontstaat hopelijk wat meer rust op het werk, ondanks dat voor ons de isolatiepatiënten en FFP2-maskers nog geen verleden tijd zijn. Voor degenen die wel op vakantie gaan, een hele goede tijd gewenst waarin je hopelijk kunt bijtanken na de afgelopen 15 maanden. Ik wens jullie allemaal een hele fijne zomer!

Hartelijke groet,

Annemarie van der Velden