De NVSHA brengt de APEx cursus naar Nederland

Samen met 113 en ALSG willen wij de APEx cursus in Nederland introduceren. Een cursus die de gestructureerde opvang van de verwarde of suïcidale patiënt als doel heeft en ontwikkeld is door SEH-artsen en psychiaters in Engeland. De cursus is bedoeld voor een brede groep professionals die met deze groep patiënten te maken hebben, zowel pre-hospitaal, de eerstelijn, als in het ziekenhuis. Nu zijn wij als beroepsgroep dol op een gestructureerde benadering en het liefst één die we kunnen samenvatten met een afkorting zoals ABCD. Deze cursus heeft dit ook als basis en zorgt er daarmee voor dat je hierna praktische handvatten hebt om deze soms ingewikkelde groep patiënten betere te kunnen behandelen.

Op 2 en 3 juni zal door een Engelse faculty de eerste APEx-cursus in Nederland worden gegeven. Deze eerste cursus is met name bedoeld voor mensen die interesse hebben om instructeur te worden en/of mee willen helpen met het aanpassen van de cursus aan de Nederlandse situatie. Er zijn echter ook zeker plekken voor andere geïnteresseerden beschikbaar.

Voor meer informatie zie de bijlage onderaan dit bericht.

Achtergrond:

Als NVSHA zijn wij al enige tijd betrokken bij het verbeteren van de (acute) zorg rondom verwarde en suïcidale patiënten. Een groep patiënten die we dagelijks zien in ons werk, met vaak diverse problematiek en wat bij hulpverleners een breed scala aan gevoelens kan oproepen.

Dit kan variëren van bezorgdheid of medelijden, tot aan ergernis en frustratie. Voor een deel komen deze gevoelens voort uit de uitdagingen die er zijn rondom organisatie van zorg voor deze patiënten; de soms vreemde scheiding die er is tussen de psychiatrie en somatiek, het lange wachten op een beoordeling door de crisisdienst of het feit dat niemand plaats heeft voor een patiënt en ‘terug de straat op’ ook geen optie is. Dit zijn dan ook thema’s waar wij als bestuur druk mee bezig zijn. Het meest concrete verbeterpunt hierin is de multidisciplinaire generieke module acute psychiatrie waarin er onder andere afspraken zijn over de duur tot beoordeling en de beschikbaarheid van crisisbedden.

Deze gevoelens kunnen ook komen door de omgang met deze specifieke groep patiënten. Verwondering over de keuze van de behandeling door de psychiater, negatieve gevoelens over waarom iemand zich weer meldt op de SEH, maar ook tegenoverdracht bij gedrag dat botst met onze eigen waardes. Deze gevoelens kunnen voortkomen uit een stukje onmacht, niet alleen omdat we soms niet kunnen helpen, maar ook omdat we niet precies weten welke handvatten we kunnen gebruiken.

Hopelijk heb ik jullie hierbij voldoende geïnteresseerd en mochten er nog vragen zijn dan hoor ik dat graag, ook als je interesse hebt om je aan te sluiten bij de focusgroep acute psychiatrie en daarmee verder wil na denken over het integreren van de acute psychiatrie in de spoedeisende geneeskunde.

Met vriendelijke groet,

David Baden