Vanuit het Bestuur

Beste collega’s,

Nog een keer mag ik mij tot jullie richten in dit nieuws van het bestuur. Op zich uniek omdat ik sinds 10 december jl. officieel geen deel meer uit maak van het bestuur. Dat voelt wel een beetje onwennig.

De afgelopen zeven jaar heb ik met heel veel plezier deel uit mogen maken van het bestuur van de NVSHA. Wat een geweldige tijd! Het is niet te beschrijven hoe leerzaam deze periode is geweest en wat voor impact het heeft gehad op mijn carrière als SEH arts. ik zal het ook maar niet proberen.

In deze tijd is de vereniging explosief gegroeid. Niet alleen het ledenaantal groeit relatief snel maar met name het bereik van de vereniging is exponentieel gegroeid. Hoe ga je om met een explosie aan aandacht voor de spoedzorg? Hoe zorg je dat je aan de juiste gesprekstafel terecht komt? Hoe zorg je dat je een efficiënte gesprekspartner blijft? Hoe ga je om met de media? Hoe kom je aan het roer van de snel veranderende spoedzorg?

Van de eerste stappen op het binnenhof naar de houtskoolschets, van 0 tot 100 in 4 seconden. Wat is het gaaf om dan, samen met de andere bestuursleden, het stuur vast te mogen houden. Zo’n enorme snelheid is niet altijd makkelijk. Een bocht iets te scherp in sturen of juist te laat op de rem maar wel uiteindelijk weer op de juiste weg terecht komen. Je leert snel zullen we maar zeggen.

In het afgelopen jaar is mijn rol steeds minder centraal geworden en ben ik aan de zijlijn komen te staan. Dat klinkt wat deprimerend maar het mooie aan de zijlijn is dat je een en ander goed kan overzien en dat is echt leuk!

Vanuit deze positie zie ik een bestuur waar ik trots op ben, waar we als vereniging trots op mogen zijn. Samen met de ondersteuning van het bureau en verenigingsmanager wordt er zeer professioneel sturing gegeven en zorgen zij ervoor dat onze vereniging een duidelijke maar stabiele koers vaart. De inzet en het enthousiasme mag je bijzonder noemen. Als vereniging mogen wij hen echt vertrouwen in het eerlijk en oprecht behartigen van onze belangen in roerige tijden.

Niet alleen de afgelopen jaren waren roerig: er staat nogal wat op stapel! Spoedzorg heeft al een aantal jaren een bijzondere aandacht vanuit de politiek. En dat is terecht denk ik. Het is inmiddels duidelijk dat de huidige kaders niet afdoende zijn om de spoedzorg efficiënt en doelmatig te organiseren. Deze gaan dus veranderen en als ik het mag inschatten, gaan deze drastisch veranderen. Het acute zorglandschap over 20 jaar ziet er echt wezenlijk anders uit dan nu. Centralisatie van spoedzorg zal daar onderdeel van zijn. We zijn natuurlijk nauw betrokken bij deze ontwikkelingen. Ook op het gebied van de spoedeisende geneeskunde zelf zijn er natuurlijk ontwikkelingen en wat mij betreft liggen er ook veel kansen! Voor beide geldt, mijns inziens, dat we als vereniging maar ook als individueel lid een stap terug moeten kunnen doen om de situatie goed te overzien, op waarde te schatten en dan een bewuste overweging te maken. De missie en visie van onze vereniging moeten dan centraal staan. Op deze manier kan ons vak nog veel mooier worden dan het nu al is.

Want wat hebben we al een mooi vak..! we hebben er samen de afgelopen 20 jaar echt iets van gemaakt. Of je het nu de specialist van de acute zorg noemt of profielarts spoedeisende geneeskunde, ik ben trots op m’n vak. De waardering is er, de juiste benaming volgt wel.

Ik wil graag afsluiten met jullie allen fantastische feestdagen te wensen, pas op dat je geen statistiek wordt in de vuurwerkcijfers van VeiligheidNL. Laten we samen met het bestuur er in 2020 een ontzettend mooi jaar van maken, voor onszelf en voor onze vereniging!

Ongetwijfeld tot ziens.

Ties Eikendal